Ο γερμανικών προδιαγραφών μόνιμος μηχανισμός «δι-
άσωσης» χωρών που προωθεί το Βερολίνο, υποστη-
ριζόμενο από το Παρίσι, έχει αποκλειστικό στόχο τη
συντονισμένη αναδιάρθρωση του χρέους μιας χώρας
που βρίσκεται στα πρόθυρα στάσης πληρωμών. Δια-
σφαλίζει την Ευρωζώνη και το ενιαίο νόμισμα, ενώ οδηγεί σε οργα-
νωμένη πτώχευση τη χώρα που θα υποστεί την αναδιάρθρωση.
Ο μηχανισμός που προετοιμάζει η Κομισιόν σε συνεργασία με
τον πρόεδρο της Ε.Ε. Χέρμαν βαν Ρόμπεϊ θα υποβληθεί για υιοθέ-
τηση στην προσεχή σύνοδο κορυφής (16-17 Δεκεμβρίου). Μάλιστα,
στη σχετική συζήτηση που έγινε στην τελευταία συνεδρίαση των
Ευρωπαίων ηγετών (28-29 Οκτωβρίου) δεν υπήρξαν αντιδράσεις.
Είναι αλήθεια ότι ο γαλλογερμανικός άξονας προετοίμασε με
τέλειο τρόπο την προώθηση του σχεδίου του. Εμφάνισε ως βα-
σική επιδίωξή του την επιβολή πολιτικών κυρώσεων στις χώρες
της Ευρωζώνης που συστηματικά παραβιάζουν τους κοινοτικούς
κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, όπως η στέρηση του δικαι-
ώματος ψήφου στη λήψη των αποφάσεων.
Ωστόσο η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Γάλ-
λος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί ήξεραν ότι δεν επρόκειτο να πε-
ράσει η πρότασή τους, απλώς το Δεκέμβριο θα «υποχωρήσουν»,
δήθεν κάνοντας χάρη στους υπόλοιπους, προκειμένου να απο-
σπάσουν την έγκριση του μόνιμου μηχανισμού «διάσωσης».
άσωσης» χωρών που προωθεί το Βερολίνο, υποστη-
ριζόμενο από το Παρίσι, έχει αποκλειστικό στόχο τη
συντονισμένη αναδιάρθρωση του χρέους μιας χώρας
που βρίσκεται στα πρόθυρα στάσης πληρωμών. Δια-
σφαλίζει την Ευρωζώνη και το ενιαίο νόμισμα, ενώ οδηγεί σε οργα-
νωμένη πτώχευση τη χώρα που θα υποστεί την αναδιάρθρωση.
Ο μηχανισμός που προετοιμάζει η Κομισιόν σε συνεργασία με
τον πρόεδρο της Ε.Ε. Χέρμαν βαν Ρόμπεϊ θα υποβληθεί για υιοθέ-
τηση στην προσεχή σύνοδο κορυφής (16-17 Δεκεμβρίου). Μάλιστα,
στη σχετική συζήτηση που έγινε στην τελευταία συνεδρίαση των
Ευρωπαίων ηγετών (28-29 Οκτωβρίου) δεν υπήρξαν αντιδράσεις.
Είναι αλήθεια ότι ο γαλλογερμανικός άξονας προετοίμασε με
τέλειο τρόπο την προώθηση του σχεδίου του. Εμφάνισε ως βα-
σική επιδίωξή του την επιβολή πολιτικών κυρώσεων στις χώρες
της Ευρωζώνης που συστηματικά παραβιάζουν τους κοινοτικούς
κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, όπως η στέρηση του δικαι-
ώματος ψήφου στη λήψη των αποφάσεων.
Ωστόσο η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Γάλ-
λος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί ήξεραν ότι δεν επρόκειτο να πε-
ράσει η πρότασή τους, απλώς το Δεκέμβριο θα «υποχωρήσουν»,
δήθεν κάνοντας χάρη στους υπόλοιπους, προκειμένου να απο-
σπάσουν την έγκριση του μόνιμου μηχανισμού «διάσωσης».
Η έκρηξη του Τρισέ
Στη συζήτηση που έγινε στην τελευταία σύνοδο ο μόνος που α-
ντέδρασε εντονότατα, ερχόμενος σε ρήξη με τον γαλλογερμανικό
άξονα, ήταν ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-
Κλοντ Τρισέ, ο οποίος τους είπε ευθέως ότι με αυτό που κάνουν βά-
ζουν... φωτιά στην αγορά κρατικών ομολόγων. Μάλιστα, κοινοτικές
πηγές λένε ότι η διαφωνία έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις.
Οι εξελίξεις που ακολούθησαν με το άνοιγμα των αγορών,
τις αμέσως επόμενες της συνόδου εργάσιμες μέρες, δικαίωσαν
πληρως τον κ. Τρισέ, αφού το δεκαετές ομόλογο της Ελλάδας α-
πογειώθηκε στο 11%, της Ιρλανδίας στο 7,20% (ρεκόρ από σύστα-
σης Ευρωζώνης, το 1999) και της Πορτογαλίας στο 6,30%. Λογικό,
λένε οι αναλυτές, δεδομένου ότι με τον προωθούμενο μηχανισμό
«διάσωσης», που κάθε άλλο παρά διάσωση μπορεί να θεωρηθεί,
οι τράπεζες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία που έχουν στην κατοχή
τους κρατικά ομόλογα «προβληματικής» χώρας θα υποχρεώνο-
νται να δέχονται την επιμήκυνση της αποπληρωμής ή και τη δια-
γραφή μέρους του χρέους.
Γιατί λοιπόν να αγοράσουν χρέος της Πορτογαλίας, της Ελλά-
δας, της Ιρλανδίας σήμερα, όταν ξέρουν ότι κινδυνεύουν να χά-
σουν αύριο όχι μόνο τους τόκους, αλλά και τα κεφάλαιά τους; Στην
ίδια θέση μπορεί να βρεθούν αργότερα κι άλλες χώρες, όπως η Ι-
σπανία και η Ιταλία.
Στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας η κ. Μέρκελ και ο υ-
πουργός της επί των οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε βγήκαν,
αυτή τη φορά δημόσια, να υποστηρίξουν το μηχανισμό, ενώ δια-
βεβαίωσαν για το αυτονόητο, δηλαδή ότι δεν αφορά την Ελλάδα
και τη συμφωνία που έχει υπογράψει με την τρόικα, αλλά ότι θα ε-
φαρμοστεί μετά το 2013. Όσον αφορά την... ταμπακέρα, είπαν και οι
δύο χωρίς περιστροφές ότι δεν πρόκειται στο μέλλον να πληρώσει
ο φορολογούμενος (εννοούν τον Γερμανό φορολογούμενο χωρίς
να τον κατονόμαζουν) για τη διάσωση μιας χώρας. Με το μηχανι-
σμό θα αποφύγουμε, είπαν, περιπτώσεις μη συντονισμένης ανα-
διάθρωσης του χρέους κράτους-μέλους, προσθέτοντας μάλιστα
ότι μετά το 2013 καμία χώρα δεν θα πρέπει να περιμένει τη διά-
σωσή της από την Κοινότητα χωρίς να πληρώσει το αντίτιμο...
Με την πλάτη στον τοίχο
Σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης την Τρίτη ο κ. Σόι-
μπλε υποστήριξε ότι με την έγκριση του νέου μηχανισμού η πίεση
που θα ασκούν οι επενδυτές στις χώρες με δημοσιονομικά προ-
βλήματα θα είναι τέτοια που θα τις υποχρεώνει να ακολουθούν αυ-
στηρή δημοσιονομική πειθαρχία.
Αυτό είναι αλήθεια και θα μπορούσε να έχει αποτελέσματα σε
χώρες που εμφανίζουν σήμερα χρέος 50%-60%. Αυτές, όντως, για
να αποφύγουν στο μέλλον τις... δαγκάνες του μηχανισμού «διά-
σωσης» θα πάρουν τα μέτρα τους από τώρα. Όμως η Ελλάδα με
δημόσιο χρέος 130%, η Ιταλία με 115%, η Ιρλανδία με 95% και η
Πορτογαλία, που πλησιάζει το 80% του ΑΕΠ, έχουν σήμερα από-
λυτη ανάγκη τις αγορές για την εξυπηρέτηση του χρέους τους. Με
αυτό που κάνουν οι Γάλλοι και οι Γερμανοί στην ουσία λένε στις α-
γορές «μη δανείζετε αυτές τις χώρες γιατί μπορεί να βρεθείτε με
την πλάτη στον τοίχο».
Είναι προφανές ότι ο βασικός στόχος των Γερμανών δεν είναι
να σώσουν στο μέλλον τις χώρες που συστηματικά παραβιάζουν
τους κανόνες της δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά να διασφα-
λίσουν ότι η κατάρρευσή τους δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα
στην Ευρωζώνη, στο ευρώ και στους ίδιους. Το είχαν πει άλλω-
στε ευθέως τον περασμένο Μάιο, όταν αποφασίστηκε η διάσωση
της Ελλάδας με το δάνειο των 110 δισ. ευρώ, ότι είναι η τελευταία
φορά που βάζουν το χέρι στην τσέπη, παίρνοντας το ρίσκο να δα-
νείσουν στη χώρα μας 22,5 δισ. ευρώ.
Τον περασμένο Μάιο, εν μέσω της ελληνικής κρίσης, ο Γερ-
μανός Ντάνιελ Γκρος, ένα από τα «γεράκια» της γερμανικής «σχο-
λής» δημοσιονομικής ορθοδοξίας, πρώην υψηλό στέλεχος του
ΔΝΤ, της Κομισιόν και νευραλγικών πόστων οικονομικής πολιτι-
κής και νυν διευθυντής του Κέντρου Μελετών Ευρωπαϊκής Πο-
λιτικής (λόμπι των Βρυξέλλων που απηχεί τις γερμανικές απόψεις
περί δημοσιονομικής πειθαρχίας), σε μια διάλεξή του είχε δώσει
το στίγμα αυτών που θα ακολουθούσαν τους επόμενους μήνες.
Και έχει σχεδόν επιβεβαιωθεί πλήρως, γεγονός που επιβεβαιώνει
ότι υπάρχει οργανωμένο σχεδιο που υλοποιείται.
Πριν από περίπου 6 μήνες ο κ. Γκρος έλεγε ότι «το κύριο πρό-
βλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ε.Ε. είναι ότι δεν διαθέτει μη-
χανισμό αντιμετώπισης της χρεοκοπίας ενός μέλους της». Είχε α-
ναφερθεί σε δύο κυρίαρχες σχολές σκέψης: από τη μια στη «σχολή
Τρισέ», που πρεσβεύει ότι «είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα» και συ-
νεπώς η χρεοκοπία δεν συνιστά επιλογή (άρα δεν υπάρχει εναλ-
λακτικό σχέδιο στην περίπτωση που μια χώρα της Ευρωζώνης
δεν ξεπεράσει τον κίνδυνο παύσης πληρωμών), και από την άλλη
στη «σχολή Μέρκελ», που αντιμετωπίζει την ελεγχόμενη χρεοκο-
πία κράτους-μέλους ως ρεαλιστική επιλογή.
Με τα δεδομένα αυτά, η Ε.Ε. εθελοτυφλεί μη εξετάζοντας ε-
ναλλακτικό σενάριο για την περίπτωση που η Ελλάδα δεν απο-
φύγει τελικά τη χρεοκοπία, είχε πει, προσθέτοντας ότι «στόχος δεν
είναι να βοηθήσουμε τις χώρες, αλλά την Ευρωζώνη να ξεπερά-
σει τη σημερινή κρίση».
Με βάση τα παραπάνω, για τον κ. Γκρος η Ε.Ε. πρέπει να συστή-
σει ένα ταμείο για τη σταθερότητα της Ευρωζώνης, το οποίο θα λει-
τουργεί στη βάση των εξής αρχών:
• Αποδοχή της πιθανότητας χρεοκοπίας μέλους της Ευρωζώνης.
- Χρήση των πόρων του μηχανισμού για τον περιορισμό των επι-
πτώσεων της χρεοκοπίας.
• Επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων στις χώρες που δεν σέβο-
νται τα κριτήρια του Μάαστριχτ.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, ο κ. Γκρος κατέληγε ότι η Ε.Ε. θα
πρέπει να φροντίσει για τη διάσωση του ευρωπαϊκού χρηματοπι-
στωτικού συστήματος, τονίζοντας:
• Την ανάγκη μέριμνας για περιορισμό του κόστους της χρεοκοπίας.
• Το ρόλο του μηχανισμού «διάσωσης» στην αναδιάρθρωση του
χρέους και την επαναδιαπραγμάτευσή του με τους δανειστές.
• Την έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. του κράτους που κηρύσ-
σει παύση πληρωμών εντός του ευρωπαϊκού μηχανισμού.
Οι περισσότερες από τις παραπάνω «προφητείες» έχουν ήδη
υιοθετηθεί ή βρίσκονται σε φάση υιοθέτησης. Το μόνο που είχε πει
τότε ο κ. Γκρος και αποφεύγουν σήμερα να πουν δημόσια οι Γερμα-
νοί είναι ότι η χώρα που βρίσκεται σε κατάσταση στάσης πληρω-
μών θα πρέπει να εγκαταλείπει την Ευρωζώνη. Και δεν θα το πουν,
γιατί βάσει Συνθήκης δεν μπορούν να αποβάλουν μια χώρα από την
Ευρωζώνη. Θα δείξουν όμως σαφέστατα την πόρτα εξόδου...
Πριν από περίπου 6 μήνες ο κ. Γκρος έλεγε ότι «το κύριο πρό-
βλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ε.Ε. είναι ότι δεν διαθέτει μη-
χανισμό αντιμετώπισης της χρεοκοπίας ενός μέλους της». Είχε α-
ναφερθεί σε δύο κυρίαρχες σχολές σκέψης: από τη μια στη «σχολή
Τρισέ», που πρεσβεύει ότι «είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα» και συ-
νεπώς η χρεοκοπία δεν συνιστά επιλογή (άρα δεν υπάρχει εναλ-
λακτικό σχέδιο στην περίπτωση που μια χώρα της Ευρωζώνης
δεν ξεπεράσει τον κίνδυνο παύσης πληρωμών), και από την άλλη
στη «σχολή Μέρκελ», που αντιμετωπίζει την ελεγχόμενη χρεοκο-
πία κράτους-μέλους ως ρεαλιστική επιλογή.
Με τα δεδομένα αυτά, η Ε.Ε. εθελοτυφλεί μη εξετάζοντας ε-
ναλλακτικό σενάριο για την περίπτωση που η Ελλάδα δεν απο-
φύγει τελικά τη χρεοκοπία, είχε πει, προσθέτοντας ότι «στόχος δεν
είναι να βοηθήσουμε τις χώρες, αλλά την Ευρωζώνη να ξεπερά-
σει τη σημερινή κρίση».
Με βάση τα παραπάνω, για τον κ. Γκρος η Ε.Ε. πρέπει να συστή-
σει ένα ταμείο για τη σταθερότητα της Ευρωζώνης, το οποίο θα λει-
τουργεί στη βάση των εξής αρχών:
• Αποδοχή της πιθανότητας χρεοκοπίας μέλους της Ευρωζώνης.
- Χρήση των πόρων του μηχανισμού για τον περιορισμό των επι-
πτώσεων της χρεοκοπίας.
• Επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων στις χώρες που δεν σέβο-
νται τα κριτήρια του Μάαστριχτ.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, ο κ. Γκρος κατέληγε ότι η Ε.Ε. θα
πρέπει να φροντίσει για τη διάσωση του ευρωπαϊκού χρηματοπι-
στωτικού συστήματος, τονίζοντας:
• Την ανάγκη μέριμνας για περιορισμό του κόστους της χρεοκοπίας.
• Το ρόλο του μηχανισμού «διάσωσης» στην αναδιάρθρωση του
χρέους και την επαναδιαπραγμάτευσή του με τους δανειστές.
• Την έξοδο από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. του κράτους που κηρύσ-
σει παύση πληρωμών εντός του ευρωπαϊκού μηχανισμού.
Οι περισσότερες από τις παραπάνω «προφητείες» έχουν ήδη
υιοθετηθεί ή βρίσκονται σε φάση υιοθέτησης. Το μόνο που είχε πει
τότε ο κ. Γκρος και αποφεύγουν σήμερα να πουν δημόσια οι Γερμα-
νοί είναι ότι η χώρα που βρίσκεται σε κατάσταση στάσης πληρω-
μών θα πρέπει να εγκαταλείπει την Ευρωζώνη. Και δεν θα το πουν,
γιατί βάσει Συνθήκης δεν μπορούν να αποβάλουν μια χώρα από την
Ευρωζώνη. Θα δείξουν όμως σαφέστατα την πόρτα εξόδου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου