«Πόσα προσφέρει ένα δέντρο»; Η απάντηση στη συγκεκριμένη ερώτηση δεν είναι τα προφανή οφέλη του πρασίνου ή τουλάχιστον όχι μόνο αυτά. Ενα ώριμο δέντρο ηλικίας 50 ετών στη διάρκεια της ζωής του εκτιμάται ότι προσφέρει περιβαλλοντικά οφέλη αξίας 125.000 ευρώ. Ενα στρέμμα δεντροφυτεμένο με 40-50 ώριμα δέντρα έχει τη δυνατότητα να δεσμεύσει 650 κιλά διοξείδιο του άνθρακα ανά έτος, περίπου τις εκπομπές ενός αυτοκινήτου (που διανύει 3.000-4.000 χιλιόμετρα) ανά έτος. Ενα αστικό πάρκο 800 στρεμμάτων καθαρίζει την ατμόσφαιρα από τοξικούς ρυπαντές, βοηθώντας όχι μόνο την υγεία των κατοίκων αλλά και εξοικονομώντας χρήματα. Οι απορρυπαντικές του υπηρεσίες που προσφέρονται δωρεάν αποτιμώνται από διεθνή ινστιτούτα σε περίπου 29.000 ευρώ ετησίως.
Παράλληλα όταν πέριξ του σημείου όπου βρίσκεται ένα κτίριο υπάρχει πράσινο, η αξία του ακινήτου αυξάνεται από 5-18% σε σχέση με άλλα ακίνητα στην ίδια περιοχή που δεν διαθέτουν φύτευση.
«Η ανάπτυξη του αστικού πρασίνου δεν είναι διακόσμηση και μπορεί να αποφέρει σημαντικά και μετρήσιμα οικονομικά οφέλη», τόνισε ο γεωπόνος κ. Σταμάτης Σεκλιζιώτης μιλώντας χθες στην επιστημονική ημερίδα με θέμα «Η συμβολή του πρασίνου στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης» που διοργανώθηκε από την Πανελλήνια Ενωση Εργοληπτών Εργων Πρασίνου (ΠΕΕΓΕΠ). Η έλλειψη πρασίνου στις πόλεις κοστίζει πολύ στην οικονομία καθώς χρειάζεται να πληρώνουμε για υπηρεσίες και οφέλη που σε διαφορετική περίπτωση θα είχαμε δωρεάν. Για παράδειγμα στις ΗΠΑ έχει βρεθεί ότι οι απορροές του νερού της βροχής μειώνονται σε ποσοστό έως και 17% σε πόλεις που διαθέτουν επαρκές αστικό πράσινο με αποτέλεσμα να υπάρχει αντίστοιχη μείωση των δαπανών για αντιπλημμυρικά έργα, ενώ παράλληλα εξασφαλίζεται επάρκεια ύδατος ύδρευσης και άρδευσης.
Πλήρης καταγραφή
Ωστόσο, όπως προσέθεσε ο κ. Σεκλιζιώτης, για να αποκομίσουμε τα περισσότερα δυνατά οφέλη από το αστικό πράσινο πρέπει αρχικά να έχουμε μια πλήρη καταγραφή των ελεύθερων εκτάσεων που υπάρχουν σε μια πόλη και του τρόπου και του ποσοστού που αυτές είναι φυτεμένες εφόσον πολλές φορές «μετράμε» ως πράσινο πλατείες όπου βασικά ευδοκιμούν οι τσιμεντόπλακες.
Λανθασμένη αντίληψη
Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το αστικό πράσινο συχνά δεν έχει καμία πραγματική σχέση με τη φύτευση, με αποτέλεσμα κυριολεκτικά να σπαταλάμε χρήματα. Δέντρα εγκλωβισμένα ανάμεσα στο τσιμέντο, «πάρκα» που δεν δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες να κάνουν βόλτα, να τα χαρούν, να ζήσουν μέσα σε αυτά, να τα χρησιμοποιήσουν και άρα να ενδιαφερθούν γι’ αυτά. «Η πόλη χρειάζεται τη δική της αστική δασοπονία, δέντρα, πράσινο, που να καλεί τον πολίτη να συμμετέχει στον δημόσιο χώρο», ανέφερε ο κ. Σταμάτης Σεκλιζιώτης, εξηγώντας ότι οι δικαιολογίες που συχνά χρησιμοποιούνται όταν φτιάχνεται μια πλατεία χωρίς δέντρα είναι στην πραγματικότητα έωλες. «Συχνά λέγεται ότι δεν υπάρχει αρκετό χώμα για να μπουν δέντρα. Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να φέρουμε χώμα. Στο Λονδίνο υπάρχει αρχιτέκτονας που φυτεύει δέντρα “στον αέρα”, με την έννοια ότι το ριζικό σύστημα δεν αναπτύσσεται στο έδαφος, αλλά σε ειδικές κατασκευές». Μάλιστα τόνισε ότι οι «Γεωπόνοι του κόσμου» ΜΚΟ που συστήθηκε με στόχο τη διασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος στον αγροδιατροφικό τομέα και το περιβάλλον μπορούν να διαθέσουν δωρεάν μελέτες για τη φύτευση ελεύθερων χώρων στην Αθήνα σε όποιον δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα αναλάβει τη δέσμευση να τις πραγματοποιήσει.
Της Τάνιας Γεωργιοπούλου
http://news.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου