Το γεγονός αυτό απετράπη χάρη στην αποτελεσματικότητα της μόνιμης ελληνικής και της κυπριακής αντιπροσωπείας στις Βρυξέλλες, όπου συμμετέχουν και στρατιωτικοί. Ωστόσο οι αξιωματούχοι της Αθήνας εκτιμούν πως απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από δω και πέρα.
Συγκεκριμένα μεθοδευόταν με πρωτοβουλία της Γερμανίας να υπογραφεί συμφωνία βάσει της οποίας θα υπήρχε εναρμονισμός στις αποφάσεις της Ενωμένης Ευρώπης και του ΝΑΤΟ σε θέματα ασφαλείας (αστυνόμευσης και στρατιωτικής επέμβασης για την επιβολή ειρήνης).
Να συναποφασίζουν ουσιαστικά το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. για τα πιο κρίσιμα θέματα. Και στην περίπτωση που δεν εξασφαλιζόταν ομόφωνη απόφαση, λόγω βέτο που θα ασκούσε η Αγκυρα, τότε είναι σίγουρο ότι θα «βραχυκυκλωνόταν» οποιαδήποτε ανάληψη πρωτοβουλίας που θα αφορούσε την παροχή ασφάλειας. Ή στην καλύτερη περίπτωση θα καθυστερούσε τόσο που η ολιγωρία θα ακύρωνε από μόνη της κάθε επιχειρούμενη ευρωπαϊκή δράση με πολιτικό υπόβαθρο.
Ενα απλό παράδειγμα θα μπορούσε να αποτελέσει η ευρωπαϊκή επιχείρηση κατά της λαθρομετανάστευσης, η Frontex. Χάρη στην οποία αντιμετωπίζεται πλέον η εισβολή στην Ελλάδα αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων που αλλοιώνουν τις εθνότητες και τινάζουν στον αέρα τις οικονομίες τους, αυξάνοντας ταυτόχρονα την εγκληματικότητα στις χώρες όπου παράνομα εγκαθίστανται. Να σημειωθεί ότι τα σύνορα της Ευρώπης, εξ ανατολών, συμπίπτουν με της Ελλάδας. (Πάρα πολύ σημαντικό και καίριο στοιχείο!!)
Ηδη η Αγκυρα επιχειρεί να ακυρώσει την ευρωπαϊκή αυτή επιχείρηση. Συνεχώς καλεί τα αεροσκάφη της Frontex που πετούν στο Φαρμακονήσι, στο Αγαθονήσι αλλά και στον Εβρο να απομακρυνθούν καθώς πετούν, όπως υποστηρίζουν οι Τούρκοι, σε… δικό τους FIR.
To πραξικόπημα αυτό, όπου ξαφνικά η Τουρκία θα αποκτούσε εξουσία μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη χωρίς να έχει γίνει μέλος της, επιχειρήθηκε στα τέλη Ιουνίου. Οταν την προεδρία είχε η Τσεχία. Τότε η Γερμανία πρότεινε την υπογραφή της εν λόγω συμφωνίας και κίνησε τις διαδικασίες. Συστάθηκαν επιτροπές διερεύνησης από την Ενωμένη Ευρώπη αλλά και από το ΝΑΤΟ.
Η Τουρκία, όσο περίεργο και αν ακούγεται, δεν συμμετείχε, κι αυτό γιατί θα έπρεπε να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με την Κύπρο την οποία όμως δεν αναγνωρίζει. Αν συνομιλούσε με εκπροσώπους της Λευκωσίας, αυτόματα θα δεχόταν την αναγνώρισή της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κυρίαρχο κράτος. Κάτι που δεν το ήθελε ακόμα και αν το όφελος που ανέμενε ήταν τεράστιο. Αφησε τη Γερμανία να κινείται στο προσκήνιο και εκείνη προτίμησε το παρασκήνιο.
Ωστόσο η όλη προσπάθεια έπεσε στο κενό και την 1η Ιουλίου ο «Δούρειος Ιππος» κατασκευασμένος από γερμανικά χέρια καταποντίστηκε. Οι αντιδράσεις της Ελλάδας και της Κύπρου αποδείχτηκαν καταλυτικές.
Ευτυχώς για όλη την Ευρώπη, υπήρξε αίσιο τέλος καθώς η συμφωνία αυτή αν υπογραφόταν ταυτόχρονα θα περιόριζε τη δράση και την ύπαρξη της Ενωμένης Ευρώπης μόνο στον οικονομικό τομέα και θα ακύρωνε κάθε πολιτική της σε θέματα ασφαλείας που έχουν διπλωματικό αντίκρισμά και εκφράζουν εξωτερική πολιτική.
Αυτή τη στιγμή η Ενωμένη Ευρώπη και το ΝΑΤΟ από κοινού διατηρούν αποστολές για την περιφρούρηση της ειρήνης στη Βοσνία, στο Αφγανιστάν και στο Κόσοβο. Η Αγκυρα πέτυχε και έθεσε εκτός συμμετοχής την Κύπρο από την ανάληψη πρωτοβουλιών στη Βοσνία καθώς υποστήριξε πως η Λευκωσία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου